Όλοι οι άνθρωποι που ξέρω

Οι άνθρωποι που γνωρίζουμε είναι οι σκέψεις μας. Και το αντίστροφο. Υπάρχουν φορές που όταν κάνω κάποια πράγματα της καθημερινότητάς μου, σχεδόν μηχανικά φέρνω στο μυαλό μου συγκεκριμένους ανθρώπους. Εσύ;

Κάθε φορά που σκέφτομαι τι φαγητό να μαγειρέψω αύριο (σπάνια), σκέφτομαι τη μαμά μου.
Κάθε φορά που βλέπω τη Ριζ Γουίδερσπουν σκέφτομαι τη Χριστίνα
Κάθε φορά που μυρίζω ψημένο μπέικον σκέφτομαι τη Λίλη
Κάθε φορά που περνάω από την ΑΣΟΕΕ σκέφτομαι τη Φωφώ.
Κάθε φορά που πλησιάζω το χωριό μου σκέφτομαι τη γιαγιά μου.
Κάθε φορά που περπατάω στα πλακάκια του πεζοδρομίου που είναι για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, σκέφτομαι τον Παύλο.
Κάθε φορά που ακούω Νίνα Σιμόν σκέφτομαι τον Γιώργο.
Κάθε φορά που πηγαίνω στην Ίντριγκα σκέφτομαι τον Τάσο
Κάθε φορά που πηγαίνω για ψώνια και ανακαλύπτω ότι έχω ξεμείνει από λεφτά σκέφτομαι τη Μαρία
Κάθε φορά που περνάω από το Revenge of Rock σκέφτομαι το Θεοδόση
Κάθε φορά που βλέπω κοκκινομάλλες σκέφτομαι τη Νίκη.
Κάθε φορά που γράφω κάτι βιαστικά και μετά δεν μπορώ να καταλάβω τα ίδια μου τα γράμματα, σκέφτομαι τον μπαμπά μου
Κάθε φορά που είμαι πεσμένη και θέλω να χαμογελάσω σκέφτομαι το Νίκο