Bored to be wild
Αν υπάρχει ένα φαινόμενο, στο οποίο δεν έχει δοθεί η σημασία που θα έπρεπε, αυτό είναι η βαρεμάρα.
Ο Μάρτιν Ντόελμαν διακρίνει τέσσερις τύπους βαρεμάρας:
1) η καταστασιακή βαρεμάρα, όταν κάποιος περιμένει κάτι, ακούει μια διάλεξη ή παίρνει το τρένο
2) η βαρεμάρα σε σχέση με τον κορεσμό, όταν κάποιος έχει πάρει τόσο μεγάλη δόση από το ίδιο πράγμα, που όλα του φαίνονται κοινότοπα
3) η υπαρξιακή βαρεμάρα, όπου η ψυχή δεν έχει περιεχόμενο και ο κόσμος είναι ουδέτερος και
4) η δημιουργική βαρεμάρα, η οποία δε χαρακτηρίζεται τόσο από το περιεχόμενό της όσο από τα αποτελέσματά της: ότι κάποιος εξαναγκάζεται να κάνει κάτι εντελώς καινούριο
Η τελευταία περίπτωση βαρεμάρας είναι σίγουρα αυτή από την οποία «πάσχει» η 94χρονη που πριν λίγο καιρό έκανε για πρώτη φορά αερόστατο στα δεν θυμάμαι πόσα χιλιάδες πόδια.
Όσο κι αν έχω ψάξει να βρω το είδος της βαρεμάρας που με δέρνει είκοσι και χρόνια τώρα, αυτό έχει καταστεί αδύνατο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κατά καιρούς έχω περάσει και από τις τέσσερις παραπάνω περιπτώσεις. Αυτή η βαρεμάρα μου μου έχει κοστίσει αρκετές φορές σε δουλειές, γκόμενους, φιλίες, λεφτά και πολλά άλλα πράγματα που βαριέμαι να κατονομάσω. Η λόγω βαρεμάρας αναβλητικότητά μου έχει χτυπήσει τέτοια επίπεδα που έχω βαρεθεί τη βαρεμάρα μου.
Ένας φίλος μου μου είπε ότι βαριούνται μόνο οι έξυπνοι άνθρωποι αφού δεν βρίσκουν νόημα στα πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι άνθρωποι συνηθίζουν να καταναλώνουν πολύ φαιά ουσία. Ασπάζομαι την άποψή του – αφού με βολεύει- και συνεχίζω να βαριέμαι.
Δέκα πράγματα που βαριέμαι πολύ
1) Το κουτσομπολιό
2) Το κομμωτήριο (εκτός από τη φάση που ο Μάνος μου λούζει τα μαλλιά και μου κάνει παράλληλα μασάζ στο κεφάλι)
3) Τους ηλίθιους ανθρώπους
4) Να περιμένω να ζεσταθεί ο θερμοσίφωνας
5) Την φλυαρία και τις δικαιολογίες
6) Τη Δευτέρα το πρωί στη δουλειά
7) (Τώρα που το σκέφτομαι) τη δουλειά
8) Τα ελληνικά σίριαλ (ναι, και το Παρά Πέντε)
9) Να πλένω πιάτα
10) Να εξηγώ
Οι ατάκες της βαρεμάρας
«Αν η εργασία είναι η λύση, τότε το πρόβλημα πρέπει να είναι πολύ ηλίθιο»
Ανώνυμος
«Η δουλειά δεν είναι ντροπή, είναι βλακεία» Γκράφιτι
«Η σκληρή δουλειά δεν σκότωσε ποτέ κανέναν αλλά γιατί να παίζουμε με την τύχη μας;»
Edgar Bergen
«Οι αμερικάνοι εν γένει ξοδεύουν τόσο πολύ χρόνο στο να κάνουν πράγματα που είναι επείγοντα που δεν τους μένει καθόλου για να κάνουν αυτά που είναι σημαντικά»
Henry Ward Beecher
«Η σκληρή δουλειά είναι το καταφύγιο όσων δεν έχουν τίποτα να κάνουν».
Oscar Wilde
«Ένα από τα συμπτώματα της επερχόμενης νευρικής κατάρρευσης είναι να πιστεύει κάποιος πως η δουλειά του είναι τρομερά σημαντική»
Bertrand Russell
«Αν η σκληρή δουλειά ήταν αρετή, τα μουλάρια θα έπρεπε να είναι άγιοι»
James D. Richardson
«Ο Πιέρ Ντε Κουπερτέν έλεγε ότι σημασία έχει η συμμετοχή, αλλά σήμερα σημασία έχει η όσο το δυνατό μικρότερη συμμετοχή»
Corinne Maier
Τα soundtrack της βαρεμάρας
Bored to death – G.G. Allin
Something to Do – Deepeche Mode
Fuck you anyway – Archive
Τα βιβλία της βαρεμάρας
Η φιλοσοφία της βαρεμάρας – Λαρς Σβεντσεν
Η σημασία του να μην κάνεις τίποτα - Όσκαρ Ουάιλντ
Καλημέρα Τεμπελιά: Το εγχειρίδιο του λουφαδόρου-Κορίν Μάγιερ,
How to be Idle - Τομ Χόντγκινσον
Οι ταινίες της βαρεμάρας
Η μέρα της μαρμότας – Χάρολντ Ράμις
Η ωραία της ημέρας – Λιουί Μπονιουέλ
Οι περισσότερες ταινίες του Αγγελόπουλου
11 Comments:
Σε ξαναβρίσκω μετά από τόσο καιρό, να γράφεις για το πρόβλημα της ζωής μου...
Το χειρότερο είναι να έχεις βαρεθεί να βαριέσαι και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα που βαριέσαι,μόνο να περιμένεις να ξεβαρεθείς.Αλλά και αυτό βαρετό είναι!
A! καλά, το θέμα σηκώνει καφέ...
Ωραίο θέμα διάλεξες αλλά ειλικρινά βαριέμαι να απαντήσω..Έχεις πλάκα πάντως!
Αυτο που αδυνατω να καταλαβω ειναι πως τυποι που βαριουνται γραφουν ολοκληρα βιβλια. Δεν βαριουνται; υποπτο και ποζεριστικο. Αν βαριεσαι πραγματικα εισαι κατι σαν τον Big Lebowski.Dude.
3 parties a day: είδες τελικά; τα μεγάλα πνεύματα ξανασυναντιούνται...
charty: άρα έχω ζήσει και το χειρότερο!
smeg: δεν βαριέσαι τώρα να φτιάχνεις;
theo: δε βαριέσαι...
switters: πράγματι, αυτό με έχει απασχολήσει κι εμένα κατά καιρούς. Αλλά βαρέθηκα να το ψάξω περισσότερο :)
O Big Lebowski είναι το απόλυτο είδωλο μου και γράφω βιβλία από μια σπάνια, αστικού τύπου βαρεμάρα να κάνω συμβατικότερα πράγματα. Όταν βαριέσαι - γενικότερα, αν και σηκώνει μεγάλη συζήτηση τι ακριβώς εννοούμε "βαρεμάρα" - έχεις ανάγκη μια μη συμβατική δραστηριότητα για να αισθάνεσαι κοινωνικά ενεργός, η οποία ταυτόχρονα θα μπορεί να σου παρέχει ανά πάσα στιγμή ένα σοβαρό άλλοθι απομόνωσης. Το γράψιμο καλύπτει τέλεια και τα δύο. (ολ΄αυτά φυσικά, χωρίς ν' ασχοληθούμε με την υπραξιακή πλευρά του ρήματος γράφω)
Για να κάνω το πιο βαρετό και προβλεπόμενο σχόλιο σε ποστ περί βαρεμάρας, ξέχασες το μπλογκ της βαρεμάρας: του κοθ Βαρετού
σορρυ,
το απο πάνω ανώνυμο ημεροδρόμιο είμαι εγώ αλλά ξέχασα οτι στο νεο blogger δεν είμαι ευπρόσδεκτος
οχι κ η μερα της μαρμοτας βαρετη!απαραδεκτη αποψη!
Δεν μιλούσα για την ταινία ως ταινία marilena. Το θέμα της ταινίας είχε να κάνει με τη βαρεμάρα. Αλλά και να τη θεωρούσα βαρετή θα ήταν η άποψή μου. Εκτός κι αν θεωρείς ότι η μόνη μη απαράδεκτη άποψη που υπάρχει είναι η δική σου!
Post a Comment
<< Home