Ημερολόγιο καταστρώματος

Νομίζω ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που όταν ταξιδεύουν με το καράβι κάθονται στην πλώρη και σε αυτούς που κάθονται στην πρύμνη. Αυτοί που κάθονται στην πλώρη είναι κατά βάση πιο αισιόδοξοι, πιο ανοιχτή στις προκλήσεις, πιο έτοιμοι για νέες περιπέτειες. Ακόμη κι όταν όλα πάνε στραβά προτιμούν να κοιτάζουν μπροστά και να βλέπουν αυτό που ανοίγεται μπροστά τους. Αυτοί πάλι που προτιμούν την πρύμνη σκέφτονται πολύ συχνά το παρελθόν, αναπολούν και προβληματίζονται, αργούν να πάρουν αποφάσεις, είναι πολύ συναισθηματικοί, κλαίνε εύκολα και φοβούνται να δουν το μέλλον κατάματα.

Ps. Όλα αυτά βέβαια ακυρώνονται στα δρομολόγια του Αυγούστου, όπου απλά κάθεσαι όπου βρεις. Και φυσικά μπορεί τίποτα από αυτά να μην ισχύει. Απλά βαριέμαι απίστευτα και αύριο είναι η τελευταία μου μέρα στη δουλειά πριν τις διακοπές...