The whole of the fool
Αυτός που είπε πρώτος ότι η βλακεία είναι ανίκητη, σίγουρα γνώριζε κάποιους από τους συναδέλφους μου.
Work, shop, watch, eat, die
Αυτός που είπε πρώτος ότι η βλακεία είναι ανίκητη, σίγουρα γνώριζε κάποιους από τους συναδέλφους μου.
Ο Prince Uzuku γεννήθηκε στην Γκάνα το 2000. Είναι το τελευταίο από τα έξι παιδιά μιας οχταμελούς οικογένειας. Είναι χριστιανός και πηγαίνει στο σχολείο. Η οικογένειά του είναι από τις λίγες "τυχερές", αφού καλλιεργεί ένα μικρό κομμάτι γης και βρίσκεται κοντά (απέχει "μόλις" 500 μέτρα) σε πηγή πόσιμου νερού. Όμως όταν ένα μέλος της οικογένειας του Prince αρρωστήσει και χρειαστεί ιατροφαρμακευτική περίθαλψη τα υπόλοιπα μέλη πρέπει να τον μεταφέρουν με τα πόδια σε μια απόσταση 5 χιλιομέτρων, αφού εκεί βρίσκεται το κοντινότερο ιατρικό κέντρο.
1. Κινητό τηλέφωνο
Κορίτσια, ετοιμαστείτε. Η 20η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Πίπας Το ξέρω, είναι μια βρώμικη δουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει. www.steakandbjday.com
Τον τελευταίο καιρό κάνω ένα μικρό τεστ στους φίλους μου και τους γνωστούς μου. Ρωτάω όσους από αυτούς είναι ζευγαρωμένοι τι ακριβώς ήταν εκείνο που τους τράβηξε στον άλλο ώστε να προχωρήσουν στη σχέση. Με άλλα λόγια τι είναι αυτό που τους δένει με τον άλλο. Ε, λοιπόν, τα αποτελέσματα είναι πιο απογοητευτικά και από την πορεία της Εθνικής στα προκριματικά του μουντιάλ. Οι περισσότερες φίλες μου μου δίνουν απαντήσεις του τύπου «γιατί δεν είναι τo ένα, γιατί δεν είναι το άλλο, γιατί δεν κάνει αυτό όπως οι περισσότεροι άνδρες, γιατί δεν ήταν σαν το Βαγγέλη που με απατούσε» και πολλά άλλα παρόμοια. Στην αρχή επέμενα και διευκρίνιζα: «δεν σε ρωτάω τι δεν είναι ο φίλος σου αλλά τι είναι αυτό που σου άρεσε πάνω του, τι είναι αυτό που σε έκανε να τον βγάλεις από το τσουβάλι με τους μαλάκες και να τον βάλεις στη ζωή σου και το κρεβάτι σου». Και πάλι οι ίδιες αδιάφορες απαντήσεις. Κάτι ανάλογο φαντάζομαι ότι γίνεται και με τους άντρες.
Διάβασα χτες στα Νέα ότι αν πληκτρολογήσεις στο Google τη λέξη "ληστές" το πρώτο αποτέλεσμα που βγαίνει είναι το επίσημο site του OTE. Το τσέκαρα και είναι πράγματι έτσι. Εσείς που το κάνατε το ξέρετε ήδη. Ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Συγχαρητήρια παιδιά. Keep up the good work.
Μετά τις τόσες ώρες που πέρασα χθες στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, θα κάνει αρκετές μέρες για να μου λείψει το αυτοκίνητο.
Ίσως σε άλλη περίπτωση να με ενδιέφερε να παρακολουθήσω δύο καλλίγραμμους αγελαδάρηδες να κυλιούνται στα στάχια της αμερικανικής Άγριας Δύσης. Plus ότι κάποτε λάτρεψα τον Ντόνι Ντάρκο και τα Πικρά Φεγγάρια (υπάρχει μια σκηνή εκεί με τη Σούζαν Σάραντον που δεν θα την ξεχάσω ποτέ). Όλη αυτή όμως η αναίτια συσπείρωση της guy community και η μεταφορά της guy parade στα multiplex μου χτυπάει στα νεύρα. Υποπτεύομαι ότι είναι μια απλώς ωραία ταινία που κάποιοι κομπλεξικοί -οι οποίοι το μεσημερί τρώνε με τους γονείς τους και την γκόμενα καμουφλάζ για να μην ταραχτεί η μαμά, και το βράδυ ντύνονται αμαζόνες στο Τέσσερα- την μετέτρεψαν σε λάβαρο των guy αισθημάτων τους. Μάλλον θα τη δω στο video.
Τελικά αυτό που με εκνευρίζει με τις αποκριές δεν είναι τόσο αυτές οι γελοίες μεταμφιέσεις και ο χαρτοπόλεμος, όσο το soundtrack της. Για να μην σχολιάσω αυτή την εμμονή με τους βραζιλιάνικους κώλους. Προσοχή σε όσους ταξιδέψουν με το αυτοκίνητο στην εθνική. Κυκλοφορούν πολλοί καρνάβαλοι εκεί έξω. (81 και σήμερα)